birçək

birçək
is.
1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V..
2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını yarmazdı, qaməti də mövzun deyildi. Ə. H.. Xan . . Zamanın birçəklərindən yapışıb ayağının altına saldı. Ç.. Tarixlərin şahididir mənim bu ağ birçəyim. S. V..
3. Atın yalından ayrılıb, alnına tökülən tük dəstəsi. At birçəyi.
◊ Birçəyi ağ – qoca. Tezliklə Azad da qayıdar, . . evləndirərsən, sən də birçəyinin ağ vaxtında bir gün görərsən. M. İ.. Birçəyi ağarmaq – qocalmaq (yalnız qadın haqqında). Birçəyini ağartmaq – 1) qocalmaq; 2) qocaltmaq, qocalmasına səbəb olmaq. <Sona xanım:> <Heydər bəyin> fikri budur ki, atam evində mənim birçəyimi ağarda. M. F. A..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • birçəkləşmə — «Birçəkləşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkləmə — «Birçəkləmək»dən f. is. Bazarda bəzzazın tərəkəməyə min and ilə şey satmağı, hambalların birçəkləmə davası, baqqalların ağız ağıza verib, qatığa müştəri axtarmaları – heç biri onun zahir və batinində səbəbi təğyir ola bilməzdi. Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircə — 1. say. Yalnız bir, tək bir, yalnızca, təkcə, yeganə, vahid. Onun bircə uşağı var. Bircə gün bu işə bəsdir. Bircə saat gözlə. – Güllə Əlinin tüfəngini saldı yerə. Nəbigildə bircə tüfəng qaldı. «Qaçaq Nəbi». Biçarə həkim börkünü götürüb bircə dəfə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircənə — (Qax) fırfıra. – İpnən vurup hərrətiylər bircənəni …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bircərgəli — sif. k. t. Bir cərgədə əkilmiş, bir sırada düzülmüş. Bircərgəli əkin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkləmək — f. Savaşarkən birçəyindən, saçlarından yapışmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkləşmək — qarş. Bir birinin birçəyindən yapışmaq, bir birinin saçını yolmaq; savaşmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircəcik — «Bircə» söz. kiç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkli — sif. Birçəyi olan. Birçəkli qadın. – Məşədibəyin ilk zərbəsindən uzunbığlı, sallaq birçəkli bir sərkərdənin başı qələm kimi atıldı. Ç.. <Cahılların> bir parasında başmaq, bir parasında da cığ cığ çəkmə, bir qismi kəkilli, bir qismi isə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircəbacı — (Kürdəmir) qardaş arvadı. – Bircəbacım suya gedüp …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”