- birçək
- is.1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V..2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını yarmazdı, qaməti də mövzun deyildi. Ə. H.. Xan . . Zamanın birçəklərindən yapışıb ayağının altına saldı. Ç.. Tarixlərin şahididir mənim bu ağ birçəyim. S. V..3. Atın yalından ayrılıb, alnına tökülən tük dəstəsi. At birçəyi.◊ Birçəyi ağ – qoca. Tezliklə Azad da qayıdar, . . evləndirərsən, sən də birçəyinin ağ vaxtında bir gün görərsən. M. İ.. Birçəyi ağarmaq – qocalmaq (yalnız qadın haqqında). Birçəyini ağartmaq – 1) qocalmaq; 2) qocaltmaq, qocalmasına səbəb olmaq. <Sona xanım:> <Heydər bəyin> fikri budur ki, atam evində mənim birçəyimi ağarda. M. F. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.